Rozdział 17

Rozdział 17

Niespodzianka po pijaku

   Pocałował mnie.

   A potem urwał mi się film…

***

   Pierwsza reakcja? Ból! Głowa mi napieprzała, a całe ciało było sparaliżowane. Pierwsza myśl? Zabijcie mnie. Otwarcie oczu było wprost… no po prostu niewykonalne. W końcu udało mi się to zrobić. Mission impossible! Światło mnie raziło na maksa. Jakbym była wampirem. Rozejrzałam się, to nie jest mój pokój. Przekręciłam głowę i napotkałam blond farbowane włosy. Niall!!!

   Podniosłam się i uświadomiłam sobie przerażającą rzeczywistość. Między innymi byłam naga. Co najgorsze Niall też. Złapałam się za głowę i zaczęłam panikować. Kurwa, co się wczoraj stało. Wczorajszy dzień, a raczej wieczór pamiętam jakbym siedziała pod śniegiem z zawiązanymi oczami.  Rozejrzałam się o pokoju. Moje buty leżały w zupełnie innych częściach pokoju, a moja boska sukienka, nie była już taka boska bo była porwana na pół, natomiast nie mogłam zlokalizować swoich czerwonych, koronkowych gaci.  No nic, przecież, nie będę teraz latać po jego pokoju i szukać moich majtek. W dodatku naga, żeby mnie jeszcze zobaczył, kiedy ja nic nie pamiętam! Znalazłam na podłodze koszulę, którą miał na sobie wczoraj blondyn i starałam się jak najciszej opuścić pokój. Gdy postawiłam pierwszy krok poczułam ból w sobie, który przeszywał całe moje ciało i niesamowity, wręcz niewytrzymany dyskomfort. Nogi się pode mną ugięły, a ja  upadłam na podłogę. Pokręciłam biodrami i poczułam jakby coś się we mnie przesuwało. Wpadłam w panikę i zmusiłam się bym sobie przypomniała cokolwiek.

   Otworzyłam oczy. Nie, nie, nie! To niemożliwe. Nie mogłam stracić dziewictwa z Niallem po pijaku. Może nie wyglądam, ale w sprawach erotycznych jestem… właściwie jestem nikim. Nigdy nie uprawiałam seksu, a samo zadowalanie się wydawało mi się ochudnę. No i jeszcze nic nie pamiętam.  Dobra, Sophie weź się w garść. Dałam sobie o twarzy. Podniosłam się trochę i uważając by nie obudzić mojego, jak wygląda towarzysza nocy, zajrzałam od kołdrę. Prześcieradła było czyste. No dobra, nie było, ale nie widziałam żadnej krwi. Podobno pierwszego razu się krwawi. Trochę mnie to uspokoiło, ale póki nie pozbędę się tego dziwnego uczucia między nogami chyba oszaleję i trafię do psychiatryka. Znowu. Nie polecam, a żarcie tam ohydne. Normalnie jak papier przyprawiony jakimś zielskiem. Masakra! No, ale odbiegamy od tematu.

    Z wykrzywioną miną zmusiłam się bym wstała i powłóczyła nogami do drzwi ignorując to dziwne uczucie w sobie. Oczywiście wcześniej zabrałam swoje graty, czyta ciuchy. Czy to jest to uczucie po seksie? To coś dziwnego między nogami? Gdzie tu przyjemność ja się pytam! To po to ludzie ruchają się po wszystkich kontach? Nie rozumiem tych zjebów... 

   Jeden krok, drugi krok, trzeci krok, czwarty, piąty, szósty i siódmy. Ach, co za ból.

   Jest!!!!!!!!!!!!!!!! Mój pokoik. Wlazłam do niego i olewając ten cały szajs, najzwyczajniej w świecie się rozpłakałam.

   Wypłakiwałam to, że nie pamiętam co się stało, że czuje się jak tępa idiotka. Wręcz bezużyteczna, przedmiotowa. Jak…

   Nagle mnie olśniło. Kamera! W pierwszy dzień przecież porozstawiałam, a raczej pochowałam kamerki w domu i w pokoju każdego z chłopaków. Nigdy tam nie wchodziłam, bo nie chciałam naruszać ich prywatności, ale teraz tu nie chodzi o prywatność tylko o mnie. Wstałam z ziemi i podeszłam do łóżka, przedtem biorąc kilka poduszek, tylko tych mięciutkich,  by sobie podłożyć pod tyłek.  Wyciągnęłam spod poduszki słuchawki i ze stolika porwałam laptopa. Zalogowałam się na program monitoringowy i usiadłam na poduszkach.

   Długo się namyślałam czy to obejrzeć, ale muszę znać prawdę. Wcisnęłam play…

   Heja heja, nie zabijajcie mnie! Przepraszam, ale wpadł mi do głowy taki oto rozdział, wiem, że krótki, ale mam nadzieję, że przeżyjecie. Na pocieszenie  zdradzę, że następny będzie wprost zajekurnabisty! (Lubie wymyślać, nowe słowaJ)

Pozdrawiam was i przypominam, że im więcej komentarzy tym szybsze nexty.

Kocham ~ Als